در این نوشته شما می‌خوانید
بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک دو درمان رایج آکنه هستند. اکثر داروهای آکنه بدون نسخه و نسخه‌ای حاوی یکی یا هر دوی آنها هستند. هر دو در از بین بردن جوش‌ها موثر هستند، اما این کار را به روش های مختلف انجام می‌دهند.
مبحث بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک در واقع به نوع آکنه بستگی دارد:
بنزوئیل پراکسید باکتری‌های مولد آکنه را هدف قرار می‌دهد و بر روی آکنه های قرمز، ملتهب و جوش‌های سرسفید بهترین اثر را دارد.
اسید سالیسیلیک برای کمک به ریزش سلول‌های مرده که منافذ را می بندد پوست را لایه برداری می‌کند و برای جوش‌های زبر پوستی و ناهموار با حداقل قرمزی، مفید است.
این مقاله از زیباتک در مورد درمان آکنه با بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک صحبت می‌کند و توضیح می‌دهد که مواد ضد آکنه چگونه کار می٬کنند، عوارض جانبی بالقوه هر کدام چیست و زمان انتخاب هر یک چه وقت است.
چگونه بنزوئیل پراکسید به از بین بردن آکنه کمک می‌کند؟
بنزوئیل پراکسید به عنوان درمان اصلی آکنه موضعی در نظر گرفته می شود. این ماده برای درمان جوش ها به دو روش عمل می‌کند:
- باکتری های مولد آکنه روی پوست را کاهش می دهد.
- چربی اضافی و سلول های مرده پوست را از منافذ شما پاک می‌کند.
بنزوئیل پراکسید موثرترین ماده موجود برای درمان بدون نسخه آکنه در نظر گرفته می‌شود. این ماده در محصولات بدون نسخه بی‌شماری از جمله قالب‌ها و مایعات پاک‌کننده، قابض‌ها، کرم‌ها، ژل‌ها، لوسیون‌ها و ماسک‌ها یافت می‌شود.
بنزوئیل پراکسید معمولاً یک یا دو بار در روز استفاده می شود و ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا اثرات این دارو مشاهده شود.
بنزوئیل پراکسید فقط یک درمان OTC نیست. داروهای تجویزی آکنه اغلب بنزوئیل پراکسید را با یک آنتی بیوتیک مانند Onexton (کلیندامایسین و بنزوئیل پراکسید) یا یک رتینوئید موضعی مانند Epiduo (آداپالن و بنزوئیل پراکسید) ترکیب می کنند.
چگونه اسید سالیسیلیک آکنه را درمان می کند
عملکرد اسید سالیسیلیک کمی متفاوت از بنزوئیل پراکسید است. اسید سالیسیلیک به عنوان یک اسید بتا هیدروکسی، سرعت چرخش سلولی را افزایش می‌دهد. با لایه برداری به پوست شما کمک می کند تا سلول های مرده را به طور موثرتری از بین ببرد. این کار به نوبه خود از تجمع آنها در منافذ جلوگیری می کند.
اسید سالیسیلیک را می توان در بسیاری از محصولات و فرمول های بدون نسخه یافت، از جمله:
- کرم رنگ
- ژل
- محصولات مایع
- لوسیون
- دستمال یا پد دارویی
- پماد
- پچ
- شامپو
همچنین به عنوان لایه بردار شیمیایی در سالن، اسپای پوست یا کلینیک پوست بسیار محبوب است.
کدامیک برای انواع مختلف جوش بهتر است
از آنجایی که این دو متفاوت عمل می‌کنند، بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک ممکن است در برخی از انواع آکنه در مقابل انواع دیگر بهتر باشند.
بنزوئیل پراکسید
اگر تجربه موارد زیر را دارید، بنزوئیل پراکسید انتخاب خوبی است:
- جوش های سر سیاه
- سرسفیدها
- آکنه قرمز یا ملتهب
- آکنه پشت
اگر پاپول و پوسچول دارید (جوش های سرسفید معمولی) بنزوئیل پراکسید یک گزینه عالی است. این ماده یک کاهش دهنده باکتری موثر است به ویژه اگر آکنه شما قرمز و ملتهب باشد مفید است.
اسید سالیسیلیک
اسید سالیسیلیک معمولاً برای موارد زیر توصیه می‌شود:
- آکنه کمدونال (بافت ناهموار بدون جوش های قرمز زیاد)
- جوش های سر سیاه
- منافذ مسدود شده
- آکنه هورمونی
ادعای شهرت سالیسیلیک اسید توانایی آن در حل انسداد منافذ و صاف کردن پوست است.
اسید سالیسیلیک نیز به عنوان اولین درمان برای موارد زیر توصیه می‌شود:
- شروع جوش‌های آکنه در نوجوانان
- کسانی که پوست حساس یا حساسیت به بنزوئیل پراکسید دارند
| کاریرد | بنزوئیل پراکسید | اسید سالیسیلیک |
|---|---|---|
| آکنه پشت | √ | √ |
| جوش‌های سر سیاه | √ | √ |
| باز کردن منافذ مسدود شده | √ | |
| آکنه هورمونی | √ | |
| آکنه قرمز و ملتهب | √ | |
| آکنه خشن و ناهموا | √ | |
| درمان لکه بینی | √ | |
| جوش‌های سرسفیده | √ |
عوارض و خطرات
هم بنزوئیل پراکسید و هم اسید سالیسیلیک می توانند باعث تحریک و سوزش خفیف شوند، به خصوص زمانی که برای اولین بار از آنها استفاده می کنید. عوارض جانبی بنزوئیل پراکسید معمولاً خفیف است و عوارض جانبی اسید سالیسیلیک می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
اگرچه هر یک از این دو ماده به طور کلی به خوبی تحمل می‌شوند، امکان واکنش‌های آلرژیک با بنزوئیل پراکسید یا اسید سالیسیلیک وجود دارد.
علائم واکنش آلرژیک
در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر استفاده از بنزوئیل پراکسید یا اسید سالیسیلیک را متوقف کنید و فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- دشواری در تنفس
- احساس ضعف
- کندوها
- خارش
- تورم چشم ها، صورت، لب ها یا زبان
- سفتی گلو
عوارض و خطرات بنزوئیل پراکسید
عوارض جانبی بنزوئیل پراکسید معمولاً خفیف است و عبارتند از:
- خشکی پوست
- احساس گرما
- پوسته پوسته شدن یا لایه برداری پوست
- خارش
- مور مور
- سوزش خفیف
گاهی اوقات، عوارض جانبی جدی تری ممکن است رخ دهد. در صورت تجربه هر یک از موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:
- تاول زدن پوست
- احساس سوزش
- کهیر
- سرخی
- تورم
عوارض و خطرات سالیسیلیک اسید
اسید سالیسیلیک موضعی می تواند عوارض جانبی از خفیف تا شدید داشته باشد. عوارض جانبی خفیفی که معمولاً فروکش می کنند عبارتند از:
- تحریک پوست
- گزش در داخل یا اطراف ناحیه مورد استفاده
عوارض جانبی جدی تر ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشد. اگر پس از استفاده از اسید سالیسیلیک موضعی، هر یک از موارد زیر را تجربه کردید، با پزشک خود تماس بگیرید:
- گیجی
- اسهال
- سرگیجه
- خستگی یا ضعف شدید
- تنفس سریع
- سردرد
- از دست دادن شنوایی
- صدای زنگ یا وزوز در گوش
- حالت تهوع
- استفراغ
اسید سالیسیلیک با آسپرین مرتبط است و ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد یا منجر به عوارض دیگری شود. قبل از استفاده از اسید سالیسیلیک با پزشک خود مشورت کنید اگر:
- به آسپرین یا اسید سالیسیلیک حساسیت دارند
- باردار هستید، قصد بارداری دارید یا در حال شیردهی هستید
- دیابت یا بیماری عروق خونی، کلیوی یا کبدی دارید
- همچنین برای کودکان و نوجوانانی که آبله مرغان یا آنفولانزا دارند نباید از سالیسیلیک اسید استفاده کرد. انجام این کار می‌تواند منجر به سندرم ری شود، یک بیماری جدی که می‌تواند باعث آسیب کبد و مغز شود.
اهمیت تست نقطه ای
حتی درمانی که روی کاغذ بهترین روش برای شما به نظر می رسد ممکن است واکنش خوبی به پوست شما نداشته باشد.
بنابراین، قبل از استفاده از بنزوئیل پراکسید یا اسید سالیسیلیک در چندین ناحیه از پوست خود، یک آزمایش نقطه‌ای انجام دهید تا مطمئن شوید که به درمان حساس نیستید. این کار می‌تواند به ویژه برای بنزوئیل پراکسید مهم باشد، زیرا خشک‌کننده‌تر و تحریک‌کننده‌تر است.
مقدار کمی از محصول را به مدت سه روز روی یک یا دو ناحیه کوچک از پوست خود بمالید. اگر واکنش یا ناراحتی نداشتید، محصول را طبق دستورالعمل روی برچسب بسته بندی استفاده کنید.
آیا می توان از اسبنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک با هم استفاده کرد؟
لزوماً مجبور نیستید یکی از این دو ماده را انتخاب کنید. استفاده از بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک با هم می تواند به افزایش اثربخشی آنها کمک کند.
بسیاری از محصولات بدون نسخه حاوی بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک هستند. حتی می توانید از یک پاک کننده حاوی اسید سالیسیلیک و به دنبال آن یک لوسیون بنزوئیل پراکسید استفاده کنید.
خشکی، لایه برداری و تحریک از عوارض جانبی احتمالی بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک هستند. استفاده از آنها با هم می تواند احتمال عوارض جانبی را افزایش دهد، بنابراین اگر دچار خشکی و تحریک پوست شُدید، مصرف را کاهش دهید.
فقط به یاد داشته باشید، درمان‌های چه حاوی بنزوئیل پراکسید یا اسید سالیسیلیک باشند، برای کسانی که آکنه خفیف دارند بهترین کارکرد را دارند. اگر بعد از چند هفته استفاده از آنها نتایج خوبی دریافت نکردید، وقت آن رسیده است که به متخصص پوست خود برای درمان های تجویزی قوی تر مراجعه کنید.
سخن پایانی
بنزوئیل پراکسید می تواند پارچه (روتختی و روبالشی، لباس یا حوله) را لکه دار کند و موها را سفید کند. از استفاده از حوله‌های خوب برای خشک کردن صورت خود پس از شستشو با محصول بنزوئیل پراکسید خودداری کنید.
هنگام استفاده از درمان‌های موضعی، قبل از تعویض پیراهن یا رفتن به رختخواب، اجازه دهید محصول کاملاً خشک شود.
