زئومین یا بوتاکس: کدام یک برای شما مناسب است؟

زئومین (incobotulinumtoxinA) و بوتاکس (onabotulinumtoxinA) دو برند دارویی هستند که برای اصلاح موقت چین و چروک صورت استفاده می‌شوند. آنها همچنین در کاهش علائم برخی از مشکلات سلامتی ارزش دارند. هر دو دارو به یک شکل عمل می‌کنند و نتایج مشابهی را ارائه می‌دهند.

زئومین و بوتاکس از سم بوتولینوم نوع A استفاده می‌کنند، این سم محصول جانبی باکتری کلستریدیوم بوتولینوم است که در دوزهای کوچک و کنترل شده ایمن است. اگرچه هر دو دارو حاوی یک ماده اصلی هستند، اما آنها به طور متفاوتی تهیه می‌شوند.

این مقاله نحوه عملکرد این داروها و کاربردها، دوزها و عوارض جانبی آنها را توضیح می‌دهد.

زئومین 

زئومین (Xeomin) تزریقی، در درجه اول از ماده فعال incobotulinumtoxinA (ماده‌سازی سم بوتولینوم نوع A) تشکیل شده است. به آن تزریقی برهنه می‌گویند، به این معنی که محلول، حاوی هیچ افزودنی نیست.

زئومین به عضلات یا غدد تزریق می‌شود. این کار در یک عمل زیبایی کم تهاجمی در مطب انجام می‌شود. از آنجایی که اثرات زئومین برگشت پذیر و موقتی است، برای حفظ اثر مورد نظر باید درمان‌های منظم در فواصل زمانی دوره‌ای داشته باشید.

کاربردها

زئومین توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای بهبود ظاهر خطوط گلابلار متوسط تا شدید (خطوط اخم بین ابروها) در بزرگسالان تایید شده است.

زئومین  برای درمان شرایط بهداشتی غیر آرایشی زیر که مربوط به اختلالات حرکتی هستند نیز استفاده می‌شود:

• سیالوره (ریزش مزمن آب دهان) در بزرگسالان و کودکان 2 تا 17 ساله
• افزایش سفتی عضلات بازو به دلیل اسپاستیسیتی اندام فوقانی (حرکات غیرقابل کنترل بازوها) در بزرگسالان
• افزایش سفتی عضلانی بازو در کودکان 2 تا 17 ساله با اسپاستیسیتی اندام فوقانی، به استثنای اسپاستیسیته ناشی از فلج مغزی یا ترشح مزمن آب دهان
• وضعیت غیر طبیعی سر و گردن درد همراه با دیستونی گردنی (حرکت اسپاستیک غیرارادی و دردناک گردن) در بزرگسالان 18 سال و بالاتر
• بلفارواسپاسم (اسپاسم غیر طبیعی پلک ها) در بزرگسالان 18 سال و بالاتر با بوتاکس قبلی

دوز

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما دوز مناسب زئومین را تعیین می‌کند. کل دوز توصیه شده زئومین بر اساس شرایط تحت درمان متفاوت است. دوزهای زیر توصیه می‌شود:

خطوط گلابلار: دوز توصیه شده برای خطوط گلابلار 20 واحد در هر جلسه درمانی است که دوز کل به پنج تزریق داخل عضلانی مساوی 4 واحدی تقسیم می شود. محل تزریق شامل دو تزریق در هر عضله موجدار (عضله ابرو) و یک تزریق در عضله پروسروس (عضله بین ابرو) است. حداقل زمان توصیه شده بین جلسات درمانی سه ماه است.

سیالوره مزمن: دوز کلی توصیه شده برای سیالوره مزمن 100 واحد در هر جلسه درمانی است که شامل 30 واحد در هر غده پاروتید (غده بزاقی اصلی) و 20 واحد در هر غده زیر فکی (غده بزاقی) است. حداقل زمان توصیه شده بین جلسات درمانی 16 هفته است.

اسپاستیسیتی اندام فوقانی، دیستونی دهانه رحم و بلفارواسپاسم: دوز برای نیازهای هر بیمار جداگانه تعیین می‌شود. درمان قبلی و شدت علائم برای تعیین دوز بهینه، دفعات و تعداد محل‌های تزریق در عضله(های) درمان شده برای این شرایط استفاده می‌شود. دوزهای توصیه شده شامل موارد زیر است:

اسپاستیسیتی اندام فوقانی در بزرگسالان: دوز کلی توصیه شده 400 واحد با حداقل 12 هفته بین دوز است.

اسپاستیسیتی اندام فوقانی در اطفال بیمار: حداکثر دوز توصیه شده 8 واحد بر کیلوگرم تقسیم بین عضلات آسیب دیده تا حداکثر دوز 200 واحد در هر اندام فوقانی است. درمان شامل هر دو اندام فوقانی نباید بیش از 16 واحد در کیلوگرم (حداکثر تا 400 واحد) با حداقل 12 هفته بین دوزها باشد.

دیستونی دهانه رحم: دوز کلی توصیه شده اولیه 120 واحد در هر جلسه درمانی است، معمولاً بیشتر از هر 12 هفته نیست که تعداد دفعات بر اساس پاسخ بالینی است.

بلفارواسپاسم: دوز اولیه بر اساس دوز اولیه بوتاکس. دوز شروع توصیه شده 1.25 تا 2.5 واحد در هر محل تزریق است. دوز اولیه نباید از 70 واحد بیشتر باشد و حداکثر 35 واحد در هر چشم است. تعداد دفعات نباید بیشتر از هر 12 هفته باشد.

اثرات جانبی

عوارض جانبی زئومین بسته به فرد و شرایط مورد نظر متفاوت است. مشکلات می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. شایع ترین عوارض جانبی شامل موارد زیر است:

خطوط گلابلار:

• سردرد

سیالوره مزمن:

• کشیدن دندان
• دهان خشک
• اسهال
• فشار خون بالا

اسپاستیسیتی اندام فوقانی:

• تشنج
• نازوفارنژیت (التهاب مجاری بینی، گلو و حلق – حفره پشت بینی و دهان)
• دهان خشک
• عفونت دستگاه تنفسی فوقانی

دیستونی دهانه رحم:

• دیسفاژی (مشکل در بلع)
• گردن درد
• ضعف عضلانی
• درد محل تزریق
• درد عضلانی اسکلتی

بلفارواسپاسم:

• پتوز پلک (افتادگی پلک)
• خشکی چشم
• دهان خشک
• اسهال
• سردرد
• اختلال بینایی
• تنگی نفس (تنگی نفس)
• نازوفارنژیت
• عفونت دستگاه تنفسی

هزینه

هزینه زئومین به طور قابل توجهی متفاوت است، اگرچه هزینه آن با بوتاکس قابل مقایسه است. زئومین بر حسب واحد اندازه گیری و قیمت گذاری می شود. طبق گفته انجمن جراحان پلاستیک آمریکا، هزینه معمولی حدود 10 تا 15 دلار برای هر واحد است.

مقدار زئومین استفاده شده و محل درمان تعیین کننده قیمتی است که می‌پردازید. ملاحظات دیگری مانند تخصص ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که درمان را انجام می‌دهد و زمان و سطح پیچیدگی مربوطه می تواند بر هزینه شما تأثیر بگذارد. قیمت‌ها نیز می‌تواند بسته به موقعیت جغرافیایی متفاوت باشد.

بوتاکس

بوتاکس (Botox ) شرایط پزشکی از بلفارواسپاسم (اسپاسم چشم) تا سردردهای میگرنی را درمان می‌کند. شکل دیگری از این محصول، بوتاکس آرایشی، مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای مصارف آرایشی، مانند کاهش چین و چروک است.

دارویی که با نام تجاری بوتاکس فروخته می شود یک داروی آزمایش شده با زمان است که به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. با این حال، به دلیل ماندگاری طولانی، اصطلاح «بوتاکس» اغلب برای توصیف تمام مارک های تزریق سم بوتولینوم نوع A استفاده می‌شود.

کاربردها

بوتاکس برای درمان شرایط زیر استفاده می‌شود که مورد تایید FDA است:

• بی اختیاری ادرار (از دست دادن غیر عمدی کنترل مثانه) به دلیل فعالیت بیش از حد دترسور (عضله مثانه) مرتبط با یک بیماری عصبی (مانند آسیب نخاعی، مولتیپل اسکلروزیس) در بزرگسالانی که پاسخ ناکافی به یک داروی آنتی کولینرژیک دارند یا نسبت به آن عدم تحمل دارند.
• اسپاستیسیتی اندام فوقانی در بیماران بالغ
• دیستونی دهانه رحم در بیماران بزرگسال، برای کاهش شدت وضعیت غیر طبیعی سر و گردن درد
• هایپرهیدروزیس شدید زیر بغل (تعریق بیش از حد) که عوامل موضعی به طور ناکافی در بیماران بزرگسال کنترل می شود.
• بلفارواسپاسم همراه با دیستونی در بیماران 12 سال یا بیشتر
• استرابیسم (عدم تنظیم چشم ها) در بیماران 12 ساله یا بالاتر
• پیشگیری از سردرد در بیماران بزرگسال مبتلا به میگرن مزمن که در 15 روز یا بیشتر در ماه رخ می دهد و سردردهایی که چهار ساعت در روز یا بیشتر طول می کشد.

بوتاکس آرایشی برای درمان مشکلات زیبایی زیر در بزرگسالان استفاده می‌شود که مورد تایید FDA است:

• خطوط گلابلار متوسط تا شدید
• خطوط کانتال جانبی متوسط تا شدید (خطوط کناری چشم ها که به نام پای کلاغی نیز شناخته می‌شود)
• خطوط پیشانی متوسط تا شدید

دوز

دوزهای بوتاکس مختص شرایطی است که تحت درمان قرار می‌گیرد. بزرگسالان تحت درمان برای یک یا چند بیماری با بوتاکس آرایشی نباید از 400 واحد در فواصل سه ماهه تجاوز کنند.

دوز توصیه شده بوتاکس آرایشی شامل موارد زیر است:

خطوط گلابلار: دوز توصیه شده برای خطوط گلابلار 4 واحد در هر تزریق 0.1 میلی لیتر برای هر یک از پنج محل، برای دوز کلی 20 واحد است.

خطوط کانتال جانبی: دوز توصیه شده 4 واحد در هر تزریق 0.1 میلی لیتر در هر یک از سه محل در هر طرف (شش نقطه تزریق کل)، برای 24 واحد است.

خطوط پیشانی؛ دوز توصیه شده برای خطوط پیشانی 4 واحد در هر تزریق 0.1 میلی لیتر در هر یک از پنج محل خط پیشانی (20 واحد) با 4 واحد در هر تزریق 0.1 میلی لیتر در هر یک از پنج محل خط گلابلار (20 واحد)، برای مجموع 40 واحد توصیه شده است. .

بزرگسالانی که برای یک یا چند بیماری تحت درمان با بوتاکس هستند نباید از 360 واحد در فواصل سه ماهه تجاوز کنند. دوز توصیه شده برای شرایط خاص شامل موارد زیر است:

بی اختیاری ادرار: دوز توصیه شده برای بی اختیاری ادرار به دلیل فعالیت بیش از حد دترسور (عضله مثانه) 200 واحد است، به صورت تزریق 1 میلی لیتر (حدود 6.7 واحد) در 30 محل به داخل دترسور می‌باشد.

میگرن مزمن: دوز کلی توصیه شده برای میگرن مزمن 155 واحد است، به صورت 5 واحد در هر 0.1 میلی لیتر تزریق در هر محل تقسیم شده در هفت عضله سر یا گردن می‌باشد.

اسپاستیسیتی اندام فوقانی: دوز توصیه شده برای اسپاستیسیته اندام فوقانی بر اساس عضلات درگیر، شدت فعالیت عضلانی، پاسخ اولیه به درمان و سابقه عوارض جانبی است.

دیستونی دهانه رحم: دوز توصیه شده بر اساس وضعیت سر و گردن بیمار، محل درد، هیپرتروفی عضلانی، پاسخ بیمار و سابقه عوارض جانبی است. دوز اولیه کمتر برای افرادی که قبلاً درمان سم بوتولینوم ندارند توصیه می شود.

هیپرهیدروزیس زیر بغل: دوز توصیه شده برای هیپرهیدروزیس زیر بغل 50 واحد در هر زیر بغل است.

بلفارواسپاسم: دوز توصیه شده برای بلفارواسپاسم 1.25 واحد تا 2.5 واحد در هر سه محل در هر چشم مبتلا است.

استرابیسم: دوز توصیه شده برای استرابیسم 1.25 تا 2.5 واحد در ابتدا در هر عضله است.

اثرات جانبی

عوارض جانبی بوتاکس بسته به فرد و شرایط درمان شده متفاوت است. شایع ترین عوارض جانبی بوتاکس آرایشی شامل موارد زیر است:

خطوط گلابلار:

• پتوز پلک (افتادگی)

خطوط کانتال جانبی:

• ادم پلک (ورم پلک)

خطوط پیشانی:

• سردرد
• پتوز ابرو (افتادگی ابرو)

شایع ترین عوارض جانبی بوتاکس برای شرایط پزشکی شامل موارد زیر است:

بی اختیاری ادرار مرتبط با یک بیماری عصبی:

• عفونت دستگاه ادراری (UTI)
• احتباس ادرار (ناتوانی در تخلیه کامل مثانه)

میگرن مزمن:

• گردن درد
• سردرد

اسپاستیسیتی:

• درد در اندام

دیستونی دهانه رحم:

• دیسفاژی
• عفونت تنفسی فوقانی
• گردن درد
• سردرد
• افزایش سرفه
• سندرم آنفولانزا
• کمر درد
• رینیت (التهاب و تورم غشاهای مخاطی بینی)

هیپرهیدروز زیر بغل:

• درد و خونریزی در محل تزریق

• تعریق غیر زیر بغل (تعریق در نواحی غیر از زیر بغل)

• فارنژیت

• سندرم آنفولانزا

هزینه

هزینه بوتاکس بر اساس طیف گسترده ای از عوامل که شامل تخصص و صلاحیت فردی که درمان را انجام می دهد، زمان و تلاش انجام شده برای انجام درمان و موقعیت جغرافیایی شما به طور قابل توجهی متفاوت است. عوامل دیگری مانند محل درمان و نتایج مورد نظر شما که می تواند بر میزان استفاده از بوتاکس تأثیر بگذارد نیز می تواند بر هزینه تأثیر بگذارد.

مانند زئومین، بوتاکس نیز بر حسب واحد اندازه گیری می‌شود و هزینه معمولی آن حدود 10 تا 15 دلار برای هر واحد است. هزینه‌های دیگر نیز ممکن است در این روش دخیل باشد.

چگونه کار می کنند

زئومین و بوتاکس با ایجاد ضعف موقت عضلانی در عضلات تحت درمان با دارو عمل می کنند. آنها این کار را با مسدود کردن سیگنال های شیمیایی که باعث انقباض ماهیچه‌ها می شوند انجام می‌دهند. بدون سیگنال، عضله منقبض نمی‌شود. این اثر به عضله درمان شده اجازه می دهد تا آرام بماند.

در کاربردهای آرایشی، پوست بالای عضله درمان شده صاف و بدون چین و چروک باقی می‌ماند. این اثر همچنین می‌تواند علائم ناشی از فعالیت کنترل نشده عضلانی را تسکین دهد. این داروها درمان خط اول برای علائمی هستند که شامل اسپاسم عضلانی در شرایط پزشکی خاص می‌شوند.

در حالی که زئومین و بوتاکس مشابه هستند، نباید آنها را با هم یا به جای دیگر محصولات بوتولینوم استفاده کرد.

آیا زئومین به خوبی بوتاکس است؟

تحقیقات نشان می‌دهد که زئومین و بوتاکس اثربخشی و اثرات درمانی مشابهی با مکانیسم‌های تاثیری مشابه دارند. بوتاکس و زئومین به طور مشابه دوز می‌شوند به طوری که تبدیل بالینی 1 به 1 دارند، به این معنی که 20 واحد زئومین معادل قدرت 20 واحد بوتاکس است.

تفاوت اصلی زئومین و بوتاکس در فرمولاسیون آنهاست. محتویات بوتاکس با زئومین متفاوت است.

در حالی که بوتاکس با پروتئین اضافی خالص می شود، زئومین فقط حاوی نوروتوکسین فعال است. حاوی پروتئین‌های کمپلکس کننده ای نیست که در داروهای مرسوم نوروتوکسین بوتولینوم نوع A مانند بوتاکس وجود دارد. خلوص زئومین ممکن است به این معنی باشد که فرمولاسیون آن ممکن است خطر شکست درمان ناشی از آنتی بادی را در افرادی که این مشکل وجود دارد کاهش دهد.

هر دو دارو بسته به نیاز فرد حدود 12 هفته دوام می آورد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می‌تواند به شما کمک کند تعیین کنید کدام دارو برای شرایط و اهداف درمانی شما مناسب است.

خلاصه

زئومین و بوتاکس دو دارویی هستند که از یک ماده اصلی (سم بوتولینوم نوع A) استفاده می‌کنند.

اثرات زئومین و بوتاکس موقتی است و برای ادامه کار نیاز به درمان مجدد دارد. اثرات هر دو دارو بسته به پاسخ شخصی و نوع مشکل درمان شده حدود 12 هفته طول می‌کشد.

در حالی که هر دو دارو بی‌خطر هستند، عوارض جانبی ممکن است رخ دهد. برخی از عوارض جانبی ممکن است برای برخی افراد جدی باشد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می‌تواند به شما در انتخاب برند مناسب برای نیازهای خود کمک کند.